pou einai to pouli-pouli....

last art..

...

Είναι φορές στη ζωή, που πρέπει να πάρεις αποφάσεις.

Για το “καλό” σου, αν ποτέ είσαι σίγουρος ποιο είναι αυτό.

Αλλά πρέπει να είσαι γρήγορος κ αποφασιστικός. Ειδικά αν έχεις αργήσει.

Κ πρέπει να ρισκάρεις γιατί πάντα κάτι αφήνεις πίσω για να κερδίσεις κάτι άλλο.

Ανακυκλώνομαι σε δύο πόλεις, φεύγω από τη μια κ πάω στην άλλη,

χωρίς να είναι αυτό το όνειρο της ζωής μου.

Κ αφήνω ανθρώπους εκεί κ βρίσκω άλλους εδώ.

Κάτι χάνω, κάτι κερδίζω..

Μα τους ανθρώπους δεν τους χάνεις αν δεν θες.

Τους ξανασυναντάς, εδώ, αλλού, εκεί.. μα δεν τους χάνεις.

Θέλει κ αυτό τη προσπάθεια του.

Να δίνεις κ να παίρνεις.

Αγάπη, φροντίδα, κατανόηση κ αποδοχή.

Κ όσοι είναι να μείνουν, θα μείνουν για πάντα.

Κ όσοι είναι να φεύγουν ας φύγουν για πάντα.

Καμιά φορά, όσο κ αν είναι δύσκολο, πρέπει να τους διώξεις εσύ.

Κ ας πονάει. Γιατί σου κάνουν κακό κ εσύ ψάχνεις το “καλό” σου.

Κ ας πονάς για το “καλό” σου. Κ μένουν οι αναμνήσεις μαζί με τα σκατά.

Κ μετά ο χρόνος.. θα δείξει..

Ανακυκλώνομαι σε δύο πόλεις, κ δεν είμαι πουθενά.

Ίσως γιατί είναι η αρχή..

Ίσως γιατί νιώθω συναισθηματικά ανάπηρη..

Ίσως γιατί νιώθω προδομένη..

Μπορεί απλά κ να φοβάμαι..

εδώ κ εκεί.. που?